(ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸತ್ಯದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಬೋಧಿಸುವ ಕಥೆ)
ಹೊಸೂರು ಎಂಬ ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಹಳ್ಳಿ ಇತ್ತು. ಆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನಪ್ಪ ಎಂಬ 10 ವರ್ಷದ ಹುಡುಗನು ತನ್ನ ತಾಯಿ, ತಂದೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಜಿಯ ಜೊತೆ ಇದ್ದನು. ಚಿನ್ನಪ್ಪನು ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೂ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಜ್ಜಿಯೊಂದಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಡುವಾಗ ಸುಳ್ಳು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅಜ್ಜಿಯವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಚಿನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ಸತ್ಯ ಹೇಳಲು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
ಒಂದು ದಿನ, ಚಿನ್ನಪ್ಪನ ಮನೆ ಹತ್ತಿರದ ಹಸಿರು ಮರಗಳ ನಡುವೆ ಅವನ ಪ್ರಿಯ ಬಾಲಗೊಂಬೆಕಾಯಿತು. ಚಿನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ತುಂಬಾ ದುಃಖವಾಯಿತು. ಆದರೂ ಅವನು ಅಜ್ಜಿಗೆ ಹೇಳದೆ, "ಇದು ನಾನು ಬಿಟ್ಟುಹೋದಿಲ್ಲ, ಹೊಕ್ಕೊಂಡಿತ್ತು," ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ. ಅಜ್ಜಿಯವರು ಅದನ್ನು ನಂಬಿ, ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಗಮನಿಸಿದರು.
ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಚಿನ್ನಪ್ಪನ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲಾ ಮರೆಮಾಚಲು ಆಟ ಆಡಲು ಹೋದರು. ಆಟದ ನಡುವೆ ಚಿನ್ನಪ್ಪ ಮರದ ಹಿಂದೆ ಮರೆತು ತನ್ನ ಗೆಳೆಯರ ಮುಂದೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ. ಅವನು ನಿಂತ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿ, ಬೇರೊಂದು ಕಡೆ ಇದ್ದಂತೆ ತೋರಿಸಿ, ಗೆಳೆಯರನ್ನು ಮಸಕಿದ.
ಆದರೆ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಚಿನ್ನಪ್ಪನ ಸುಳ್ಳು ಮಾತುಗಳನ್ನ ಕಂಡುಹಿಡಿದರು. ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅತೃಪ್ತರಾಗಿದರು, ಮತ್ತು ಆಟ ಮುಗಿಯಿತು. ಹೀಗೆ ಅವನಿಗೆ ಯಾರೂ ಸತ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅರಿವು ಬಂತು.
ಅಜ್ಜಿಯವರು ಚಿನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ರು, "ಮಗು, ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದರಿಂದ ನಿಮಗೆ ಕೇವಲ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಜಯ ಸಿಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಸತ್ಯವೇ ಸತ್ಯ; ಅದು ಎಂದೂ ಸೋಲುವುದಿಲ್ಲ." ಚಿನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ಅಜ್ಜಿಯ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಥವಾಗಿದವು.
ಅದೇ ರಾತ್ರಿ, ಚಿನ್ನಪ್ಪನ ಮನಸ್ಸು ಬದಲಾಯಿತು. ಆತ ಅಜ್ಜಿಯವರ ಬಳಿ ಬಂದು, "ಅಜ್ಜಿ, ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಜ ಹೇಳುವುದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗ," ಎಂದನು.
ಆ ದಿನದಿಂದ ಚಿನ್ನಪ್ಪನು ಯಾವಾಗಲೂ ಸತ್ಯ ಹೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ. ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಹೀಗಾಗಿ, ಚಿನ್ನಪ್ಪನಿಗೆ ಜೀವದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಶಕ್ತಿ, ಹಾಗೂ ಅದರಿಂದ ದೊರೆಯುವ ಗೆಲುವಿನ ಮಹತ್ವವನ್ನೂ ತಿಳಿಯಿತು.
ತತ್ತ್ವಪಾಠ:
ಸತ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ನೈಜ ಗೆಳೆಯ. ಯಾವಾಗಲೂ ಸತ್ಯ ಮಾತುಗಳನ್ನೇ ಹೇಳಿ, ಏಕೆಂದರೆ ಸತ್ಯವು ಯಾವತ್ತೂ ಗೆಲ್ಲುತ್ತದೆ.
0 टिप्पणियाँ